| Visitors | |
| Today | 268 |
| Yesterday | 272 |
| This Month | 3,063 |
| Last Month | 3,683 |
| This Year | 12,982 |
| Last Year | 33,855 |
 |
คำเก่า-คำถิ่นในคำซ้อน หนังสือชุด วัจนวิวัฒน์ ลำดับที่ 1 [Cu-eBook] |
|
| ชื่อเรื่อง: | คำเก่า-คำถิ่นในคำซ้อน หนังสือชุด วัจนวิวัฒน์ ลำดับที่ 1 [Cu-eBook] |
|
| ผู้แต่ง | วิภาส โพธิแพทย์ |
|
| สำนักพิมพ์ |
- |
|
| เลขเรียกหนังสือ | PL 4158 ว657ค 2565 |
|
| ดาวน์โหลดไฟล์ | ||
| ในภาษาไทย มีคำกลุ่มหนึ่งเกิดจากการนำคำที่อยู่ในวงความหมายเดียวกันมาประกอบกัน ตำรา นิรุกติศาสตร์ ภาค ๒ ของพระยาอนุมานราชธน เรียกคำกลุ่มนี้ว่า คำซ้อน เช่น ถ่องแท้ เคียดแค้น น่าสังเกตว่า คำที่เป็นส่วนประกอบของคำซ้อนจำนวนไม่น้อยเป็นคำที่บอกความหมายได้ยาก และมักไม่ใช้ลำพัง ต้องใช้ซ้อนกับคำอื่น เช่น ถ่อง ซึ่งต้องใช้ซ้อนกับ แท้ เป็น ถ่องแท้ หรือ เคียด ซึ่งต้องใช้ซ้อนกับ แค้น เป็น เคียดแค้น อย่างไรก็ตาม หากสืบค้นประวัติของคำอย่าง ถ่อง หรือ เคียด จะพบว่าคำส่วนใหญ่มีความหมายและใช้ลำพังได้ในภาษาเก่าโดยเฉพาะในวรรณคดีโบราณ และอาจพบในภาษาถิ่นด้วย เช่น ถ่อง หมายถึง ชัด, แท้ หรือ เคียด หมายถึง โกรธ ทั้ง ๒ คำใช้ลำพังได้ทั้งในภาษาเก่าและภาษาถิ่น 2022-05-12 15:28:00 |
||
